Öğrenmek İçin Ne Gerekir?

Eğitim kişi üzerinde yapılan bir eylem, yani edilgen bir şey. Öğrenme ise tamamen kişinin sorumluluğunda. Görüp geçmemek, gözlem yapmak gerek. Okumaya zaman ayırmak, okuduklarının üzerine düşünmek ve yorumlamak gerek. Sonuca değil, sürece odaklanmak, en kalıcı öğrenme yöntemi olan başarısızlıklardan da öğrenmek gerek. Unutmayın ki öğrenmeyi öğrenememiş insanlar bilgisizliğe mahkumdurlar. Öğrenebilmek için meraklı olmak, cevapların değil soruların peşinden koşmak gerek.

Sorular demişken, CEO ve başkanlık görevleri yürüten, çok sayıda şirkette yönetim kurulu üyeliği yapan Cem Kozlu’nun doğru soru sormak ve işin püf noktasını keşfetmek üzerine paylaştığı bir deneyimini aktarmak isterim.

Cem Kozlu üniversiteden mezun olduktan sonra ilk işini NCR’da bulur. İşe başlamadan önce kendisine ev bulmak için bir emlakçıya gider. Emlakçı, “Genç adam, hastanenin karşısında bir blok var. Orada sana uygun bir stüdyo daire var. Üstelik çok şanslısın, binanın neredeyse tamamında hemşireler kalıyor” der. Komşularının genç ve güzel kızlardan oluşacağını düşünen Cem vakit kaybetmeden evi tutar. Ancak yerleştikten sonra büyük bir hayal kırıklığı yaşar. Emlakçının söylediği gibi bütün komşuları hemşiredir, ancak tamamı yaşlı ve emekli hemşirelerden oluşmaktadır. Özetle Cem, kritik soruyu sormadan karar vermiş, işin püf noktasını kaçırmıştır. “Komşuların ne tip hemşireler?” olduğu, “evli mi, genç mi?”  gibi doğru soruları yöneltip alacağı cevaplara göre karar alsa hayal kırıklığına uğramamış olacaktı.

Gözlem yapmakla ilgili de Mudo’nun kurucusu Mustafa Taviloğlu’nun Rauf Ateş ile paylaştığı güzel bir anekdot var. Taviloğlu, “Balıkçı balık tutacağı zaman nereye bakar bilir misiniz?” diye bir soru yöneltmiş. Denize, tekneye, radara, kuşlara gibi cevaplar gelmiş. Mustafa Taviloğlu’na göre doğru yanıt bunların hiçbirisi değildir. “Balıkçı, yine balıkçıya bakar. Etrafta avlanan diğer balıkçıların ne yaptığını gözler.” Belli ki Mudo’nun başarısının ardında Taviloğlu’nunu etrafını, sektörü, piyasayı iyi gözlemlemesi yatıyor.

Sahibinden.com’un Kiralama Sürecindeki Hızı

Teyzemin Karşıyaka Çarşı’ya yakın, 2+1 çok tatlı bir evi var. Bu evin sorunlu kiracısı Ağustos ayında “çok şükür” evden çıktı. Daha sonra hemen evin karşısındaki emlakçıyla temasa geçip evin kiraya verilmesi için işlemi başlattık. Geçen 1 aylık sürede dilediğimiz gibi bir aday (tek şartımız memur olmasıydı) çıkmadığı için emlakçımız beklentimizi karşılamadı.

Geçtiğimiz 28 Eylül gecesi TV izlerken sahibinden.com’a girip aşağıdaki basit ilanı açtım. Elimde fotoğraf olmadığı için sadece 4 satırlık bir içerik girdim. Aynı gece mail yoluyla ilanın yayımlanmaya başladığı bilgisi tarafıma ulaştı.

Cumartesi sabahından itibaren telefon ile günde 6-7 kez farklı adaylarca arandım. Sonuç olarak, ilanın yayınlandığı 3. gün, (ki bu ilk iş günü oluyor) site üzerinden ilanı görüp ulaşan bir aday ile anlaştık ve 1 Ekim günü sözleşme imzalamak üzere taraflar biraraya gelecek.

Bence internet dünyasında sahibinden.com kendi alanında ülkemiz için gerçek bir başarı öyküsü. Bu takdir edilmesi gerekn başarıyı kendimce tebrik eder, başarılarının devamını dilerim.