Kim Böyle Bir Zekayla Övünebilir ki!

Bir gün komedi oyuncusu Lucien Guitry, sıkıcı birinden kurtulmak amacıyla, savaşmaktan bezip yapılan yemek davetini kabul eder ve adam kapıdan çıkar çıkmaz, sekreterine “Bana şu salak ihtiyara, perşembe günü yemeğe gitmeyeceğimi bildiren bir not yazmamı hatırlatın” diye bağırır. Aynadan, adamın daha gitmemiş olduğunu fark edince de, durumu kurtarmaya çabalayarak, kem küm etmeden şunları ekler: “Çünkü perşembe günü, bu beyle yemek yiyeceğim.”

Marie Haddou'nun "Hayır Demeyi Bilmek" adlı kitabından bir alıntı yaparak zekamızı nelere ve nasıl kullandığımız konusunda düşünmeye davet ediyorum sizi. Biliyorum çok "bilmiş" bir ifade oldu ama çevremizde bu örnekteki gibi insanların olduğunu düşünürsek, bir o kadar da yerinde bir hatırlatma oldu diye düşünüyorum. Haksız mıyım?