Cumartesi akşamı saat 20:30 civarı… Laptop’ta Haydar Acun’un son videosu açık, bir yandan YouTube’da gezinirken diğer yandan elimde telefonla doom scrolling yerine “maaş yattığında neye yatırım yapabilirim?” diye düşünüyordum. Tam o sırada bir iş maili geldi.
 |
| Cumartesi gecesi laptop başında iş maili okuyan Volkan, kişisel zaman ile iş sorumlulukları arasında denge kurmaya çalışıyor. |
Videoyu durdurdum, telefonu kenara koydum. İçimden “yine terletecek bir konu” diye geçirerek maili birkaç kez okudum. Sonra araştırmaya başladım. Örnekler, finans standartları, eski yazışmalar derken… Maili okumamla cevaplamam arasında geçen sürede tam 2 saat ara vermeden çalıştığımı fark ettim.
Halbuki bu akşam kitap okumayı ya da blog yazmayı planlamıştım. Belki yine yaparım ama hakkını veremem. Bu gibi durumlarda hep “benden gitmesinin” sonunda bana kazandıracağını düşünüyorum. Motivasyonum, bugünün geleceğe yatırım olduğuna kendimi inandırmak. Heyecanımı korumaya çalışıyorum.
Zamanında kolay demotive olurdum, insanları sorumlu görürdüm. Artık bunu yapmıyorum. Faydası olmadığını biliyorum. Bu farkındalık belli bir kıdemle geldi.
Ama bu kazanımla birlikte kendime sorduğum bir soru var: Hep gelecek için yatırım yaparken, o reklamdaki gibi “gelecek de bir gün gelecek” derken, ben ne zaman rahatlayacağım?
Mesela bu maili Cumartesi gecesi değil de Pazartesi yanıtlasam, kim ne der? Büyük ihtimalle kimse bir şey demez. Belki sadece önceliklendirmemi rica ederler. Zaten bu maili Cumartesi atan kişi de o gece cevap beklemiyordur. Ama elimde değil. Kendimi övmek için söylemiyorum. “İşimi ve şirketimi sahipleniyorum” boyutunu çoktan geçtim. Reklama ihtiyacım yok.
Ama neden bir türlü eskiden çok sevdiğim o tabiri kullanamıyorum: “rahata bağlamak”… İşte bunun cevabı bende yok.
Bir yanım “bu beni diri tutar” diyor. “Seni diğerlerinden ayıran kasın bu” diyerek motive ediyor. Ama bir yandan da belli bir yaşa geldiğinde ulaşılması gereken o rahatlık seviyesine ulaşamamanın bir eksiklik olup olmadığını düşünmeden edemiyorum.
Bu gece cevabını veremem belki ama bu soru, cevapsızlar listemde üst sıralardaki yerini sağlamlaştırdı.
Ekstra Okuma: İş-Yaşam Dengesi Nedir?
Bu blogun temelinde yatan “rahatlama zamanı” ve “denge arayışı” gibi kavramları daha derinlemesine incelemek istersen, şu yazıya göz atmanı öneririm, ben bir göz baktım ama kaynaklarla beraber bir kez daha mutlaka inceleyeceğim:
İş Yaşam Dengesi Nedir? Nasıl Kurulur? | Vitocco
Bir de bu durumun bende daha önceden de varolduğunu ve benzer sorulara önceden de yanıt aradığımı belirtmem de fayda var:
https://volkanyorulmaz.blogspot.com/2023/07/yoksa-ben-iskolik-mi-oldum.html
