Bir Velinin Özel Okul Planlaması

14 Ocak 2024 Çevre’ye Kabul Sınavı

Bu Pazar sabahı kahvemi yudumlarken kafamda oğlum için yapacağımız okul tercihi var. Az önce eşimle beraber Okan’ı sınava gireceği Çevre Koleji’ne bıraktık. Eve yakın olduğu için bugün sınav süresini evde değerlendiriyorum. Dün ise Bilfen Koleji için yine eşimle Çamlıca’daydık. Acıbadem tarafında bir kahvede vakit öldürürken Okan sınavda terliyordu. Dün akşam üzeri Bilfen’den sınavda başarılı olduğuna dair bilgiyi telefonda aldık. Tabi bu bilgi tek başına bir anlam ifade etmiyor çünkü eğitimin bedeli önümüzdeki hafta başı ayrı bir arama ile paylaşılacakmış. Daha önümüzde Işık ve Bahçeşehir okullarının da sınavları var. Bazısı sınav sonucuna göre burs veriyor, bir çoğu da sınavın sadece okula kabul için yapıldığını söylüyor. Eğitimin bedeli, servis ücreti, yemek ücreti, KDV oranı, ödeme planı ve varsa burs ihtimali derken ciddi bir planlama yapmak gerekiyor. Daha buna bir de okulun sundukları ve sizin ne aradığınız kriteri de var, bazı okullar akademik yönde yetiştirip sınava yönelik hazırlarken bazıları da sosyal deneyimleri konusunda yatırım yapıyor. Hepsini alt alta toplayıp mevcut bütçe ile hedefe en uygun kararı vermek için ciddi kafa yormak gerekiyor. Bir de bunu Türkiye gibi yarını öngöremediğimiz bir ülkede beyaz yakalı olarak çalışırken planlamak daha zor. Allah yardımcımız olsun. Geçen hafta da aslında biraz bu konulara girmiştim, hatırlamak için buyurun.

13 Ocak 2024 Bilfen Çamlıca Hatırası

Anlaşılan o ki önümüzdeki haftadan itibaren özel okul fiyatlarını yavaş yavaş resmi olarak duymaya başlayacağız ama bir de sosyal medyada gayriresmi, duyuma dayalı fiyatlar var. Ara sınıflar için fiyat artışı yönetmelikte düzenlendiği için durum daha şeffaf ama bizim gibi yeni başlangıç yapan 1., 5. ve 9. sınıflar için ortam tam anlamıyla bilgi kirliliğinden ibaret. İstanbul okulları için 500-600 bin TL’ler konuşuluyor ki pek çok okulun 2023-2024 eğitim ücretlerini websitelerinden kontrol ettiğimde bu artışlar %100’ün kesinlikle üstünde. Bu durum beni rahatsız ettiği için çok da geç olmadan CİMER’e hafta içerisinde bir şikayet başvurusu yaptım. Milli Eğitim Bakanlığı’na iletilmek üzeren gönderdiğim başvurudan bir sonuç çıkarma bilinmez ama ben ne olur ne olmaz diye Twitter’dan Hazine ve Maliye Bakanı’mıza kadar yazdım.

Bireysel olarak yapılan bu hareketlerden bir şey çıkacağını sanmam çünkü fiyatları eleştirenler olsa da talep hala var. Dün Bilfen sınavında 5. Sınıf için Çamlıca okuluna 10 öğrenciden 26 sınıfta toplam 260 öğrenci girerken, bugün Çevre Koleji’nde 5. Sınıf sınavına girecek öğrencilerin listesinde 905 aday öğrenci vardı. Bu talep fiyatlar açıklandıktan sonra ne seviyeye gelir bilinmez ancak kapasitenin ve sınavda da başarı aranacağı için özel okulların sınıfları/kontentanı doldurmak konusunda çok sıkıntı yaşamayacağını düşünüyorum.

Düşündüğüm bir başka konu da sonraki senelerdeki fiyat artışları. Ara sınıflardaki artış, yönetmeliğe göre ((ÜFE+TÜFE)/2) + 5 oranı ile kısıtılı olduğu için ve bu oranı TUİK açıkladığı için önümüzdeki yıllarda artışlar limitli kalabilir ve bu velilerin lehine olur. Ancak tamamen buna güvenip yola çıkmak da üzebilir çünkü bir sabah kalktığınızda yönetmelikteki o maddenin değiştiğini görebilirsiniz.

Bir başka konu da eğitim ücretinin gelir vergisi beyannamesi ile indirim konusu yapılabilmesi… Konuyu benim gibi beyaz yakalılar için değerlendirecek olursak, belli bir tutar üzerinde yıllık ücret geliriniz varsa beyanname üzerinde eğitim ücretleri indirim konusu yapabiliyorsunuz. Ancak vakıf okulları bu kapsamda değil. Alın size hesap kitap yaparken dikkate alacağınız bir husus daha.

Özel Okul Fiyatları Konusunda Farkındalık Çalışması

Anlaşılan o ki 2024’ün Ocak ve Şubat ayı aile gündemimiz okul tercihi ile geçecek. Bu arada hafta içerisinde bu konuda attığım twite birisi “gitme abi” yazmıştı. Zaten ilkokulu devlet okulunda okumuş oğlumu iyi bir devlet lisesine gönderebilmek için ortaokulda iyi bir özel okula göndermeyi planlıyorum. Yani biz de bu özel okullara gereğinden fazla gitmeye gönüllü değiliz. Umarım çok uzun süreli özel okul velisi olmayız.

Tüm çocuklarımız için en iyisi olsun…

Hikayenin devamı için: https://volkanyorulmaz.blogspot.com/2024/02/nasl-ozel-okul-velisi-oldum.html

---
Son olarak detay isteyenler için ufak tefek notlar:

Artış konusundaki düzenleme: Ara sınıflarının eğitim ücreti belirlenirken bir önceki eğitim öğretim yılında ilan edilen ücret, okulda devam eden öğrencilerin eğitim ücreti belirlenirken ise öğrenci kayıt sözleşmesinde belirlenen ücret dikkate alınır. Yönetmelikte yer verilen ifadeye göre, "bu ücretlere [(bir önceki yılın ortalama yurt içi ÜFE+bir önceki yılın ortalama TÜFE)/2]+5 oranından fazla artış yapılamayacak."

Eğitim ücretinin vergiden indirimi konusu: Beyanname veren bir mükellef kendisi, eşi ve küçük çocukları için yapmış olduğu eğitim harcamalarını aşağıdaki şartlar dahilinde vergi matrahından indirebilecektir.

– Beyan edilecek gelirin %10’luk tutarını geçmeyecek,

– Çocuk için yapılacak eğitim harcamasının matrahtan indirilebilmesi için çocuğun 25 yaşını doldurmamış olması gerekecek,

– Harcama Türkiye’de yapılacak,

– Harcamanın yapıldığı eğitim kurumu gelir veya kurumlar vergisi mükellefi olacak,

Gelir Vergisi mükelleflerince yapılmış olan eğitim harcamaları fatura ve benzeri belgelerle tevsik edilmesi şartıyla yıllık beyanname ile bildirilecek gelirden indirilebilir.

Burada önemli olan husus, beyanname veren mükelleflerin bu indirimden yararlanabilmesidir, örneğin beyanname vermek durumunda olmayan ücret geliri elde eden bir ücretli düzenleme kapsamındaki eğitim harcamalarını ücret matrahından indirim konusu yapamayacaktır.

Bir Kahve Molası

Yeni yılın ilk haftasını geride bıraktım. Ne haftaydı ama…Kafa olarak zorlu olacağına hazır olsam da sandalyeye yapışıp kaldığım, tek aramın tuvalet, yemek ve bir kaç sefer Okan’ı okula bırakma ya da kurstan alma ile kısıtlı olduğu bir dönemdi. İşin beni endişelendiren tarafı pek çok yabancının 8 Ocak’a kadar Christmas tatilini sürdürüyor olması. Bakalım herkes tam gaz mesaiye dönünce yağan mailler sonrası nasıl olacak durumlar. Neyse, değiştiremeyeceğim şeyler için endişelenmeyi bırakıp yola devam etme zamanı.

Bu Cumartesi sabahı Caddebostan EspressoLab’da oturdum, bu satırları yazıyorum. Şirketten aldığım 10. yıl kıdem ödülünün katkısı ile aldığım MacBook’umu sırt çantama atıp geldim. Bizimkiler sınıf öğretmenleri ile beraber veli kahvaltı organizasyonuna katılınca benim için de bir kaçamak ihtimali doğdu ve böyle değerlendirdim. Çevremde pek çok genç profesyonel var ve sabah koşu aktivitesi üzerine burada sosyalleşmeye devam ediyorlar. Gürültü biraz artınca arka fonda çalan müziği artık hiç duyamıyorum, en iyisi kendi müziğime geçeyim diyerek kablolu kulaklıklarımı takıyorum. Bu aralar kablosuz kulaklık almak konusunda bir arayışım var ama bunu düşük bütçe ile fiyat/performans ürünü arayarak yapmak süreci uzatıyor. İhtiyaç mı yoksa istek mi sorusuna verdiğim cevap bu satınalma sürecini ertelememe neden olurken artan fiyatlara karşı artacağını bildiğim fiyatlar gerçeği de aklımda. 

Normalde blogumda kendi ekonomik koşullarımı rahat paylaşabilen biri değilim ama artık ülkenin ekonomik şartları o kadar zorluyor ki… Pek çok kişiye göre şükretmesi gereken biri olmama rağmen bireysel finansallarımı düşünmediğim gün yok gibi. Oğlumun ilkokulu bu yıl bitiriyor olması ve ondaki ışığı görmemiz bizim de ona iyi bir yatırım yapmamızın gerektiği gerçeğini yüzümüze vuruyor. Bu durumda akla ilk çözüm özel okul geliyor. Geçen seneki fiyatlar üzerinden resmi enflasyon oranı ile fiyatı hesapladığımda bu işe soyunabilirim diye düşünürken bugünlerde velilerden ve sosyal medyadan edindiğimiz bilgilere göre resmi enflasyon oranı ile alakası olmayacak artışlar gündeme gelecekmiş. Hal böyle olunca ilk yüze x öğrenci soktuğunu ilan eden marka okullar yerine alternatiflere de bakmaya başladık. Tabi bu da ucuz etin suyunu aklıma getiriyor ve öğretmenin mutsuz olduğu, kafasında ay sonu hesabı yapacağı bir ortamda çocuklara ne kadar verimli olabileceğini düşündürüyor. Diyeceğim o ki, düşünecek çok şey var, bulunacak çok cevap.

Düşünme demişken, Aralık ayında şirketimizdeki yabancı yöneticilerden birinden mentörlük almaya başladım. Şu ana kadar iki toplantı yaptık ve bende güzel bir ufuk açtı. Ona iş yükünden, kendimi güncellemeye vakit ayıramadığımdan bahsettiğimde bana düşünce yapımı değiştirmeyi ve elimdeki işlerle ve veriyle uğraşırken sorgulamamı, bunun ekstradan nereye dokunduğunu, ne etkisi olduğunu, ne mesaj verdiğini sorgulamamı söyledi. Bu mesajı okuduğunuzda beni kariyerinin başında bir analist sanmanızı istemem ama bazen hepimiz bazı düşük katma değerli işleri yaparken sadece rutinin bir parçası olarak, tekrar eden bir iş olarak görüp yapıp tik atıp kurtulmak istiyoruz. İşte belki oralardan cevheri çıkarmak kariyerimizdeki bir sonraki adımı hazırlayacak. Yaparken sorgulamak lazım. Opel’de çalışırken bir yöneticimin söylediği gibi, yan masada neler oluyor bilmek lazım. Bizim elimizdeki bir verinin bizden önceki ve sonraki masaya nasıl bir mesaj verdiğini anlarsak ve buradan aksiyon alınabilir mesajlar çıkarırsak bizim hakkımızda karar alacak olan kişiler için önemli sinyaller çakmış oluruz.

İşte bir filtre kahve eşliğinde rahat bir sandalyeye oturup şöyle kafamı rölantiye alıp içimdekileri döktüğümde bunlar döküldü benden bu sabah. Şimdi biraz takip ettiğim bloglardan beslenme zamanı. Yolculuğun tadını çıkarmaya devam…

Bu arada, 2024 yılına henüz yeni girmişken yeni yıldan beklentilerimi de şuraya bırakayım: Volkan Yorulmaz: Hoşgeldin 2024: Yeni Yıldan Beklentilerim

PS. Bu içeriği tamamladığım günün öğleden sonrası itibarıyla artık benim de bir bluetooth kulaklığım var.

Hoşgeldin 2024: Yeni Yıldan Beklentilerim

Yeni yılın ilk gününde bazı rutinlerim var. Güzel bir kahvaltı, sonra düzenli ödemelerimi takip ettiğim Excel tablomun Google Spreadsheets'te güncellenmesi ve tabii ki blog içeriği ile yeni yıl motivasyonumu artırmak bu rutinin temel taşları.

Az önce Google Play Books'ta yayınladığım kitaplarımla ilgili gelen bir blog yorumunu da cevaplarken aslında pek çok kişinin de yeni yılda benzer motivasyona sahip olduğunu tahmin etmek hiç de güç değil. 

O kadar hoşuma gitti ki uzun uzun tweet attım

2023'ün son haftası 2024 için aslında güzel işaretler, kendimi keşfetme ve ders alma fırsatı getirdi. Doğum günümde ailece dışarı çıkmamız, ertesi gün sevdiğim bir dostumun evde ziyareti, sonraki gün mesai sonrası dışarıda bir kahve eşliğinde çalışmam ve yılın son gününde iş yerinden dostlarla bir kaçamak çalışma günü yaşamam aslında insanlarla sosyalleşmenin, rutinin dışına çıkmamın bana iyi geldiğini gösterdi. Hani ilk paragrafı okuyunca rutini sevdiğim anlaşılıyor ya, bu paragrafı okuyunca da rutinden sıkıldığım anlaşılmasın. Tam olarak bir denge arayışı aslında benimki. Planlı, programlı, tekrarı bol olan süreçleri terk etmeden arasıra (belki de yine periyodik) farklı sosyal ortamlara girmek, apayrı yerlerde çalışmak yenilenmemi sağlayacak, motivasyonumu artıracak. Burada fiilleri güçlü kullanabiliyorum çünkü her defasında bunu yaşayarak gördüm.

Yeni yıl haftasonuna gelince bu kez boş vaktim de çok oldu ve biraz burç yorumlarını da okudum ve izledim. Oğlak için güzel bir yıl olacağına dair beklentiler var. Umarım öyle olur, nedense ben de o şekilde bir beklentiye girdim. Geçen yıl yaşadığım hayal kırıklığını umarım bu kez yaşamam ve amacıma ulaşırım, sonra da gelsin yeni hedefler. Kariyere çok odaklıyım ama sağlığın ve evdeki huzurun da ne kadar önemli olduğunun farkındayım. Allah öncelikle bunları elimden almasın, sonrası bol çalışma ve şans ile gelecek inşallah.

Güzel gelişmeleri paylaşacağım günlere...

Kesin Bilgi, Yayalım...

Yeni yılın ilk haftası nasıl mı geçti? İşte o da burada: Volkan Yorulmaz: Bir Kahve Molası

Yeni Yaş Aldım: 41 Kere Maşallah!

Geldik mi 41 yaşına Volkan Bey? Nasıl da bir yıl daha attı ama… Geçen sene 40’lar kulübüne girerken pek bir heyecanlıydık. Doğum gününe özel instagram videoları paylaşıp farklı bir kahvaltı menüsü (çılgın su böreği) uzaktan çalışma (cidden hem evden hem işten uzakta) falan yapıp şımartmıştın kendini… Bu kez çok daha mütevazi, çok daha sade olmasının var mı bir sebebi?

Bir yaş daha alırken bu kez heyecanı değil sakinliği, dinginliği daha bir hissediyorum. Belki de olması gereken budur. Ekşi’de biri kırklı yaşlar için “bu yıllarda yenilen goller kolay çıkmaz” diye yazmış. İşte belki garanticiliğimden artık sakin kalabilmeyi tercih ediyorum.

Aman yanlış anlaşılmasın, hayal kurmaya, istemeye devam… “Bir gün…” diye başlayan cümleler yerine “işte o gün” diye başlayan cümleler kuracağım günler yakın olsun. Şükürler olsun!

Z-Report of Belgrade Finance Workshop

After the 4-day Belgrade Finance Workshop, following a restful Saturday and Sunday, let's take a look at the Z-Report of my Belgrade visit...

My First Belgrade View

I see it as an opportunity to enrich ourselves with the lessons and gains we draw from experiences. I actually gained the most important experience of this workshop right at the beginning. I woke up at 4:30 for my 8:25 flight to Belgrade, filled up my car with gas, set the cruise control to 90 km after I fueled up, found a parking spot at Sabiha Gökçen Airport, and paid for 4 days. After passing through security, when it was my turn for passport control, the officer asked, "What are you doing here?" and informed me that my flight was from Istanbul Airport. The sweat that poured out of my body at that moment taught me a valuable lesson. I did something I had never done before and quickly crossed from Asia to Europe in the left lane, "a little fast." Luckily, I had left for the airport three hours before the flight, so even though I was at the wrong airport, following the rules had paid off.

After the wrong airline experience, relaxation in the lobby

Upon landing in Belgrade, I went to the place where taxis were waiting to go to the Hyatt Hotel where I would stay. The first five taxis didn't allow me to pay with a credit card, but the sixth taxi accepted, so I chose it.

Before setting out, I had given myself advice to turn these two days of a four-day workshop, which would be spent on the road for two days and in meetings for two days, into an opportunity for mental relaxation. Even though I set Teams offline and configured Outlook to turn off notifications, when I arrived at the hotel before nine in the morning and the room was not yet cleaned, I found myself sitting at a table thinking, "Let me clean up some emails so they don't stay on my mind." By the way, it was a little challenging to get used to the time difference, especially since my flight from Istanbul landed in Belgrade at 8:10, 15 minutes earlier than expected. After receiving my room around 11, I went to a nearby mall, walked around, had lunch, and then walked to the city center using Google Maps. Although I had no problem walking on the way, rain became an issue when I arrived. When I couldn't find a place in three cafes, I finally found a wooden chair in the fourth cafe and enjoyed a book and coffee. I thought about returning to the hotel before the rain got worse and before it got too late, but my umbrella couldn't protect me from the splashing cars on the roadside. Especially when crossing the bridge, the buses not slowing down caused my pants and boots to get wet every time. I went back to the room, warmed my feet with the hairdryer, and recovered. Then, another round of email cleaning, followed by an evening dinner with friends at the hotel, and the first day ended.

When You're Tired, the Best Dinner Option is the Hotel

The second day had a schedule focused on business matters. The highlight of the day was seeing our former football player Dusko Tosic at the restaurant we went to for lunch. I immortalized my trip to Belgrade by taking a photo with him. For dinner, we went to an Italian restaurant. The food was excellent, and the atmosphere was very warm. Of course, because I sat inside without taking off my jacket, when we went outside, I started shaking so much in the cold night air that my legs seemed to lose control. Fortunately, I quickly returned to normal with some movements before anyone saw.

Dusko Tosic & me

The agenda for the third day was lighter. After a meeting at the office, we had lunch and then went bowling as a team. In an area where I wasn't competitive, I chose to enjoy myself. I think such activities are very useful for breaking down the walls at the workplace the next day and for teams to communicate more effectively, of course, without going overboard.

Bowling with the Team

The last day coincided with Black Friday. After packing up my room and checking out at 10:00, I went to the nearby mall again. Unlike the first day, there was a tremendous crowd in the early hours this time. Especially the crowd at Zara was comparable to the Zara in Istanbul. Anyway, after buying a outfit for my son Okan and chocolates for home, I completed my shopping duty, first going to the hotel and then to the airport. Speaking of the airport, where are the airports in Istanbul and where is the airport in Belgrade? I observed once again that I was quite knowledgeable about this. Unlike the arrival, this time the flight I boarded at 14:45 landed in Istanbul at 18:30. I arrived home in 1 hour and 15 minutes in Friday traffic and, after the exciting gift presentation and recounting my experiences, returned to our normal life.

Circle of Trust