27 Aralık 2023 Çarşamba

Yeni Yaş Aldım: 41 Kere Maşallah!

Geldik mi 41 yaşına Volkan Bey? Nasıl da bir yıl daha attı ama… Geçen sene 40’lar kulübüne girerken pek bir heyecanlıydık. Doğum gününe özel instagram videoları paylaşıp farklı bir kahvaltı menüsü (çılgın su böreği) uzaktan çalışma (cidden hem evden hem işten uzakta) falan yapıp şımartmıştın kendini… Bu kez çok daha mütevazi, çok daha sade olmasının var mı bir sebebi?

Bir yaş daha alırken bu kez heyecanı değil sakinliği, dinginliği daha bir hissediyorum. Belki de olması gereken budur. Ekşi’de biri kırklı yaşlar için “bu yıllarda yenilen goller kolay çıkmaz” diye yazmış. İşte belki garanticiliğimden artık sakin kalabilmeyi tercih ediyorum.

Aman yanlış anlaşılmasın, hayal kurmaya, istemeye devam… “Bir gün…” diye başlayan cümleler yerine “işte o gün” diye başlayan cümleler kuracağım günler yakın olsun. Şükürler olsun!



2 Aralık 2023 Cumartesi

Z-Report of Belgrade Finance Workshop

After the 4-day Belgrade Finance Workshop, following a restful Saturday and Sunday, let's take a look at the Z-Report of my Belgrade visit...

My First Belgrade View

I see it as an opportunity to enrich ourselves with the lessons and gains we draw from experiences. I actually gained the most important experience of this workshop right at the beginning. I woke up at 4:30 for my 8:25 flight to Belgrade, filled up my car with gas, set the cruise control to 90 km after I fueled up, found a parking spot at Sabiha Gökçen Airport, and paid for 4 days. After passing through security, when it was my turn for passport control, the officer asked, "What are you doing here?" and informed me that my flight was from Istanbul Airport. The sweat that poured out of my body at that moment taught me a valuable lesson. I did something I had never done before and quickly crossed from Asia to Europe in the left lane, "a little fast." Luckily, I had left for the airport three hours before the flight, so even though I was at the wrong airport, following the rules had paid off.

After the wrong airline experience, relaxation in the lobby

Upon landing in Belgrade, I went to the place where taxis were waiting to go to the Hyatt Hotel where I would stay. The first five taxis didn't allow me to pay with a credit card, but the sixth taxi accepted, so I chose it.


Before setting out, I had given myself advice to turn these two days of a four-day workshop, which would be spent on the road for two days and in meetings for two days, into an opportunity for mental relaxation. Even though I set Teams offline and configured Outlook to turn off notifications, when I arrived at the hotel before nine in the morning and the room was not yet cleaned, I found myself sitting at a table thinking, "Let me clean up some emails so they don't stay on my mind." By the way, it was a little challenging to get used to the time difference, especially since my flight from Istanbul landed in Belgrade at 8:10, 15 minutes earlier than expected. After receiving my room around 11, I went to a nearby mall, walked around, had lunch, and then walked to the city center using Google Maps. Although I had no problem walking on the way, rain became an issue when I arrived. When I couldn't find a place in three cafes, I finally found a wooden chair in the fourth cafe and enjoyed a book and coffee. I thought about returning to the hotel before the rain got worse and before it got too late, but my umbrella couldn't protect me from the splashing cars on the roadside. Especially when crossing the bridge, the buses not slowing down caused my pants and boots to get wet every time. I went back to the room, warmed my feet with the hairdryer, and recovered. Then, another round of email cleaning, followed by an evening dinner with friends at the hotel, and the first day ended.


When You're Tired, the Best Dinner Option is the Hotel


The second day had a schedule focused on business matters. The highlight of the day was seeing our former football player
Dusko Tosic at the restaurant we went to for lunch. I immortalized my trip to Belgrade by taking a photo with him. For dinner, we went to an Italian restaurant. The food was excellent, and the atmosphere was very warm. Of course, because I sat inside without taking off my jacket, when we went outside, I started shaking so much in the cold night air that my legs seemed to lose control. Fortunately, I quickly returned to normal with some movements before anyone saw.

Dusko Tosic & me

The agenda for the third day was lighter. After a meeting at the office, we had lunch and then went bowling as a team. In an area where I wasn't competitive, I chose to enjoy myself. I think such activities are very useful for breaking down the walls at the workplace the next day and for teams to communicate more effectively, of course, without going overboard.

Bowling with the Team

The last day coincided with Black Friday. After packing up my room and checking out at 10:00, I went to the nearby mall again. Unlike the first day, there was a tremendous crowd in the early hours this time. Especially the crowd at Zara was comparable to the Zara in Istanbul. Anyway, after buying a outfit for my son Okan and chocolates for home, I completed my shopping duty, first going to the hotel and then to the airport. Speaking of the airport, where are the airports in Istanbul and where is the airport in Belgrade? I observed once again that I was quite knowledgeable about this. Unlike the arrival, this time the flight I boarded at 14:45 landed in Istanbul at 18:30. I arrived home in 1 hour and 15 minutes in Friday traffic and, after the exciting gift presentation and recounting my experiences, returned to our normal life.

Circle of Trust


1 Aralık 2023 Cuma

Wrapping Up Movember: A Journey of 60km for Men's Health

As Movember comes to a close, I find myself reflecting on the impactful journey of moving 60km throughout the month. The motivation behind each step was profound symbolizing the 60 men we lose every hour, every day. Movember, a leading charity, is reshaping the landscape of men's health, addressing issues like prostate cancer, testicular cancer, mental health, and suicide prevention.


Throughout November, I had the privilege of joining forces with Movember, contributing to the collective effort to make a difference in the lives of men. The mission is clear: to stop men from dying too young. The 60km challenge became more than just a physical feat; it became a tribute to the lives we aim to save. Each stride represented a step towards raising awareness and funds for vital research and support programs. The statistics are staggering, but Movember's commitment to change is unwavering.

In the realm of prostate cancer, Movember is pioneering advancements in research and treatments, aiming to improve outcomes for those affected. The focus on testicular cancer ensures that early detection and intervention become accessible to all. Mental health and suicide prevention initiatives strive to break down stigmas and provide the necessary resources for those in need.


As we finalize this Movember, I am thankful to everyone who supported this journey. Whether through donations, encouraging words, or simply sharing the mission, your involvement has made a tangible impact. Together, we are part of a movement that goes beyond a month on the calendar; it's a commitment to long-lasting change.

While we transition from Movember into the future, let's carry the spirit of awareness, support, and advocacy forward. Men's health matters, and by standing together, we can continue making strides toward a world where men live healthier, happier, and longer lives.

You may also like to read: Volkan Yorulmaz: Supporting Men's Health: My Movember Journey


26 Kasım 2023 Pazar

Belgrad'a Gittim ama Ne Gidiş

Dört günlük Belgrad workshop’ını takiben Cumartesi ve Pazar dinlendikten sonra ziyaretimin bir Z raporunu alalım bakalım…


Deneyimlere çıkardığımız dersler ve kazanımlarımızla zenginleşmek olarak bakıyorum. Şu workshop’un en önemli deneyimini de daha yolun başında elde ettim. 8:25’teki Belgrad uçuşum için 4:30’da kalktım, aracıma benzin alıp yol bilgisayarını da 90 km’ye sabitledikten sonra Sabiha Gökçen Havalimanı’nda bir park yeri bulup 4 günlük ödemesini yaptım. Güvenlik kontrolünden sonra pasaport kontrolü için sıra bana geldiğinde görevlinin “senin ne işin var burda?” deyip uçuşumun İstanbul Havalimanı’ndan olacağını söylemesi ile vücudumdan boşalan ter bana güzel bir ders aldırttı. Hiç yapmadığım işi yapıp sol şeritten “biraz hızlı” bir şekilde Anadolu’dan Avrupa’ya geçtim. Neyse ki uçuştan 3 saat önce havalimanında olacak şekilde yola çıkmıştım, yanlış havalimanında da olsam, kurala uymak işe yaramıştı.


Belgrad’a indiğimde kalacağım Hyatt otele gitmek için taksilerin beklediği yere gittim. İlk beş taksi kredi kartı ile ödememe izin vermedi ama altıncı taksi kabul etti, ben de onu seçtim. 




Yola çıkmadan önce, bu iki günü yol iki günü de toplantı şeklinde geçecek dört günlük workshop’u biraz da kafa olarak dinlenmem için fırsata çevirmek konusunda kendime öğütler vermiştim. Cep telefonumda Teams’i offline gözük, Outlook’u da bildirimleri kapa şeklinde ayarlasam da, sabah dokuz olmadan otelde olunca oda temizleninceye kadar “hadi biraz mailleri temizleyeyim de aklımda kalmasın” kafasıyla kendimi bir masada çalışırken buldum. Bu arada sabah 8:25’te İstanbul’dan kalkan uçağımın Belgrad’a 8:10’da inmesi de saat farkına alışmak konusunda ufak bir zorluktu. Odamı 11 gibi teslim aldıktan sonra hemen kendimi otelin yakınındaki AVM’ye atıp bir çevreyi gezdim, karnımı doyurdum ve sonra da Google Haritalar ile şehrin merkezine yürüdüm. Yürümekle bir sorunum olmadığı için gidişte sorun yaşamasam da vardığımda başlayan yağmur sıkıntı olmuştu. Üç tane kafeyi deneyip yer bulamayınca dördüncü kafede bir tahta sandalye bulup kitap ve kahve keyfi yapabildim. Vakitlice ve yağmur daha da şiddetini artırmadan otele döneyim diye düşündüm ama şemsiyem beni yol kenarından hızlıca geçen arabaların ıslatmasına karşı koruyamadı. Özellikle köprüden geçerken o otobüslerin yavaşlamaması, her seferinde pantolonumun ve botlarımın ıslanmasına sebep oldu. Odaya geçip saç kurutma makinasıyla ayaklarımı ısıtıp kendime geldim. Sonra yine bir mail temizliği ve ardından arkadaşlarla buluşup otelde yenilen akşam yemeği ile ilk gün bitti.



İkinci gün iş konularının yoğunlukla konuşulduğu bir ajandaya sahipti. O günün en güzel yanı öğle yemeği için gittiğimiz restoranda eski futbolcumuz Dusko Tosic’i görmek oldu. Kendisiyle bir fotoğraf çektirerek Belgrad seyahatimi ölümsüzleştirdim. Akşam yemeğe bir İtalyan restoranına gittik. Yemek gayet güzel, ortam da oldukça sıcaktı. Tabi ben içeride ceketimi çıkarmadan oturduğum için dışarı çıktığımızda gecenin yarısı soğuyan havada öyle bir titremeye başladım ki, adeta bacaklarım kontrolden çıktı. Neyse ki kimse görmeden hareket etmemle normale döndüm.



Üçüncü gün ajandamız daha hafifti. Ofisteki toplantı sonrası önce bir öğle yemeği yiyip ardından ekipçe yürüyerek bowling oynamaya gittik. İddialı olmadığım bir alanda keyif almayı seçtim. Bence bu tarz etkinlikler, ertesi gün insanların iş yerindeki duvarlarını kırması ve daha etkili iletişim kuran takımlar olması için çok faydalı, tabii ki ölçüyü de kaçırmamak lazım.



Son gün ise Black Friday’e denk geldi. 10:00’da odamı toparlayı check-out yaptıktan sonra yine otelin yakınındaki AVM’ye gittim. İlk günden farklı olarak bu kez sabahın erken saatlerinde müthiş bir kalabalık vardı. Özellikle Zara’daki kalabalık İstanbul’daki Zara ile kıyaslanacak cinstendi. Neyse ben de Okan için bir kıyafet, ev için de çikolatalar aldıktan sonra alışveriş görevimi de tamamlayarak önce otele sonra da havalimanına geçtim. Havalimanı demişken, nerede İstanbul’daki havalimanları nerede Belgrad’daki havalimanı. Bu konuda baya iyi olduğumuzu bir kere daha gözlemledim. Gelirkenkinin aksine, bu kez 14:45’te bindiğim uçağım 18:30’da İstanbul’a indi. Cuma trafiği ile 1 saat 15 dakika’da eve vardım ve o heyecanlı hediye takdim etme ve başımdan geçenleri aktarma seansı sonrası normal hayatımıza geri döndüm.  




19 Kasım 2023 Pazar

Pazar Gecesi Çıktısı


Kendim için 5 Kasım akşamı bir iyilik yapıp office.com'a girdim, beyaz bir Word dökümanı açıp adını da "Hedeflerim" koyduktan sonra buluta kaydettim. Kariyerimle, sağlığımla, yatırımlarımla ilgili başlıklar açıp içlerine sohbet edercesine bir şeyler karaladım. 

Bu 19 Kasım akşamı da kaldığım yerden devam ettim. Hep derler ya, yazdığın hedeflerine erişirsin diye. Blog’uma yazsam birileri okur da alay eder diye çekindiğim o hedefleri en azından şimdilik kendimin erişebileceği bir yere yazıp izliyorum. Hem de kendimle bir değerlendirme, yüzleşme gibi oluyor. Daha önce yazdığım hedefe yürüyebilmek için aradan geçen zamanda ne adım atmışım diye şöyle bir düşünme fırsatı buluyorum.


Dönelim gündemime… 


Bugün Ozan Varol’un son kitabını (Awaken Your Genious) okurken cep telefonundan, sosyal medyadan ve clickbait haberlerden uzak durmak konusunda bir kez daha yüreklendim. Bu Pazar olabildiğince elimi az götürmeye çalıştım. En azından seçici oldum. Mesela akşamüstü BBC’nin YouTube kanalında Dua Lipa’nın Tim Cook’u ağırladığı söyleşiyi falan izleyip ortamlarda satacağım bilgilerle beslendim. Bu arada Ozan Varol bu içeriklerden beslenme konusunda da tavsiyeler vermiş kitabında, mesela besleneceğimiz kitapların bloglardan, sesli kitapların podcastlerden öncelikli olması gerektiğini çünkü daha fazla bir hazırlık dönemi ve çalışma içerdiklerini anlatmış. Haksız değil, dün Okan okuldayken Nilgün ile Emaar’da kahve içip bir blog içeriği hazırlayabildim. Tahminimce 1.5 saatlik bir çalışmanın sonucuydu. Eve gelince instagram ve linkedin hesabımdan da paylaşınca, blogumun istatistiklerine olumlu yansıdı. Şurada dursun: https://myhighlightz.blogspot.com/2023/11/game-on-how-playing-video-games-can.html


Kitap okumak güzeldir


Bugün kahvaltı sonra Kobo e-reader’ımdan Ozan Varol’u okurken, Okan neden hep dijital kitap okuduğumu sordu. Ben de altını çizerek okumayı sevdiğimi, sonrasında bu çizdiklerimi blog’umda paylaşmanın beni mutlu ettiğini söyledim. O da normal kitap okuyarak da kitabın altını çizebileceğimi ve not alabileceğimi söyleyince, kitap okuyan rol model ebeveyn olabilmek için yazın severek okudum Matt Haig’in henüz okuma fırsatı bulamadığım (sanırım Okan tetiklemese yaz tatilini beklerdim) “Zamanı Durdurmanın Yolları” adlı kitabına başladım. Kitapta bazen “bu cümleyi not almalıyım” dediğim anlar oluyor, o zaman da telefondan notları açıp klavyeye okuyorum ve yazılı metne çevirmesini büyük bir zevkle kontrol edip kaydediyorum.


Havalar da bozdu


Havalar geç soğudu bu kış, kaloriferler yeni yanmaya başladı. Bir de belediyeler afet uyarısı yapınca, hafta sonu “tedbiren” evde geçti. Gözlemlerime göre haftasonu rutin kredi kartıma yansıyan harcamalarımı dikkate almazsak, harcama ortalamamı artıran yegane günler olarak öne çıkıyor. Boş vakit hafta içine göre fazla olunca, ailece bir yemek, bir kahve ya da alışveriş merkezi ziyareti kredi kartında hemen 4 haneli ek harcama olarak kayıtlara geçiyor. Neyse ki hava kötü olunca eve kapanmak bu harcamaların da minimumda tutulmasını sağlıyor. Bununla ilgili gözlemimi, hatta memnuniyetimi bir tweet ile paylaşacaktım ama “cimri”ligimi bir de sosyal medya üzerinden bilinir hale getirmeye çekindim.


Sözlerimin sonuna gelirken


İki gün sonra daha önce hiç görmediğim Sırbistan’ın Belgrad şehrine gidip Finans ekibimizle bir takım toplantısına katılacağım. İçeriğin daha çok takım ruhunu artırmak olduğunu bildiğim için bunu biraz kafa boşaltmak ve yaklaşan yıl kapanışı öncesi enerji toplamak için kullanmak istiyorum. Soğuk hava buna ne kadar izin verecek bilmiyorum ama 2018’de Romanya’ya 3 haftalık denetim için gittiğimde tek başıma gezdiğim sokaklar, gittiğim restoran ve kafeler bana çok iyi gelmişti. İnşallah yine güzel hatıralar ve iyi bir ruh hali ile dönerim. 

Google adsense

Analytics